Lilypie Waiting to Adopt tickers

Lilypie Waiting to Adopt tickers

dinsdag 4 januari 2011

fijngevoeligheid

Dit weekend ben ik weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt over hoe fijngevoelig mijn schoonmoeder kan zijn.  Zondag toen we op bezoek gingen om nieuwjaar te wensen , schoonzus en broer waren er ook met de kindjes hebben we over onze adoptieplannen verteld.  Mijn schoonzus was direct super positief en was direct heel geïnteresseerd.  Mijn schoonmoeder daarentegen toen het nieuws helemaal was doorgedrongen gaf als eerste reactie van " zijn jullie niet te oud om een kindje te adopteren", en ze zegt het altijd als mijn ventje niet in de buurt is zodat ze alleen mij kan raken.  En dan te zeggen, toen we 12 jaar geleden aan kindjes begonnen te denken , was toen 27 gaf ze altijd als reactie van "wacht nog maar wat jullie hebben nog tijd genoeg." Dit viel dus weeral als een koude douche over mij en ondanks dit voorval nu weer ken ik mijn schoonmoeder al bijna 18 jaar en weet ik dat fijngevoeligheid niet een van haar schoonste kanten is, maar ondertussen heeft het mij toch maar weer geraakt.  Dacht dat ik ondertussen een olifantenhuid gekregen had door de vele negatieve opmerkingen die ik door de jaren heen al heb moeten slikken, maar blijkbaar toch niet.  De reactie die we van mijn schoonvader kregen sprak ook tot de verbeelding toen ik nog verder aan het uitwijden was over onze adoptieplannen tegen mijn schoonzus en zei van "zijt ge nu nog daarvan bezig, dat is nog toekomstmuziek en duurt nog veel te lang om daar nu zo al mee bezig te zijn"  Dus jullie zien wat voor fijngevoelige mensen ik als schoonouders heb.  Dus vanaf nu hou ik gewoon mijn mond over het verdere verloop van onze adoptieplannen tegen mijn schoonouders.

3 opmerkingen:

  1. Oei, da's ook wel erg jammer :-(
    Je hebt dan al zo'n weg moeten afleggen en dan voel je je nog niet gesteund ook... Hopelijk heb je wat meer aan je eigen ouders/broer/zus?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jezus zeg, dat is inderdaad niet echt waar je op hoopt! Na zo'n lange toch zou je inderdaad toch wel wat meer inleving mogen verwachten van je naasten, die moeten toch ook gezien hebben wat de onvervulde kinderwens met jullie gedaan heeft. Blijkbaar niet dus... Dat is, zoals Lie zegt, gewoon echt wel jammer. Gelukkig dat je schoonzus toch al wat anders reageerde, en hopelijk geldt dat ook voor andere kennissen en familieleden...
    Ik hoop dat je het je niet te hard hebt aangetrokken...
    Veel moed alleszins, ik duim echt dat je adoptieplannen allemaal vlot verlopen.!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hej Inge,
    lang niets meer van je gehoord... Blog je nog? Hoe gaat het met je? Ik dacht een tijdje dat er iets mis was omdat ik niet op je blog geraakte. Nu heb ik ontdekt dat er streepjes tussen de woorden staan :-)
    Alleszins: ik denk aan je!
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen